คำที่เราใช้

PN Balji เจ้านายเก่าของฉันที่ BANG PR และบรรณาธิการผู้ก่อตั้งหนังสือพิมพ์ Today Today ของสิงคโปร์เคยแนะนำให้ฉัน“ ดูคำที่เลือกได้” คำแนะนำของเขานั้นมาจากพื้นฐานที่เรียบง่ายที่คุณสามารถบอกได้มากมายเกี่ยวกับเจตนาของบุคคล และความคิดโดยคำที่พวกเขาใช้ในการสื่อสารของพวกเขา เขาแย้งว่าบุคคลกึ่งการศึกษาที่มีคำศัพท์ปกติจะสามารถแสดงออกได้อย่างสมเหตุสมผลเว้นแต่ว่าพวกเขาเลือกที่จะไม่ทำ

หัวข้อนี้เกิดขึ้นเสมอเมื่อพูดถึงการติดต่อกับลูกค้าของเราที่เคยเป็นเจ้าของโดยผู้ผูกขาด สื่อและนักวิเคราะห์สรุปรายไตรมาสของพวกเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เกี่ยวกับ“ การให้ความรู้” สื่อและชุมชนนักวิเคราะห์ Balji จะบอกเราเสมอ -“ การศึกษา” หมายถึง“ ฉันครู - คุณนักเรียน” แม่ของฉันจะเพิ่มบรรทัดเหยียดหยามของ“ ฉันถูกต้อง - คุณผิด”

ฉันโชคร้ายที่พบตัวอย่างมากขึ้นเกี่ยวกับ“ การเลือกคำ” เมื่อไม่นานมานี้ฉันพยายามและล้มเหลวในการอธิบายกับเพื่อนร่วมงานว่าการใช้“ ประเทศของคุณ” ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดในการพูดคุยกับรุ่นน้องของเธอ มาจากอนุทวีป บางทีมันอาจเป็นสัญญาณว่าฉันได้ออกไปเล่นเกม PR มาระยะหนึ่งแล้ว แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะได้รับข้อความว่า "ประเทศของคุณ" เป็นเรื่องที่น่ารังเกียจ

ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาเดียวที่ผู้คนเลือกโชคร้ายในคำที่พวกเขาใช้ ประมาณหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมาชุมชนอัฟริกาเหนือในปารีสระเบิดและทำลายล้าง เมื่อถูกถามว่าทำไมพวกเขาตอบว่าพวกเขาได้รับการแก้ไขเป็น“ tu” หรือภาษาฝรั่งเศสแบบไม่เป็นทางการสำหรับคุณซึ่งเป็นรูปแบบที่คุณใช้เมื่อพูดถึงรุ่นน้อง

ส่วนที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการสังเกต "การเลือกคำศัพท์" คือความจริงที่ว่าคนจำนวนมากไม่ตระหนักถึงความหมายของคำที่พวกเขาใช้ ฉันจำเพื่อนร่วมงานของฉันที่ใช้วลี“ ประเทศของคุณ” ข้อโต้แย้งของเธอง่ายมาก - มีประเทศที่คุณมาจากและประเทศที่ฉันมา ฉันคิดว่านี่เป็นข้อโต้แย้งที่สมเหตุสมผลโดยคนที่มาจากชนกลุ่มน้อย

อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องที่แตกต่างเมื่อคุณเป็นส่วนหนึ่งของชนกลุ่มน้อย ฉันจำได้ว่าช่วยหญิงชราคนหนึ่งเมื่อฉันอาศัยอยู่ใน Petersfield เมื่อเธอขอบคุณฉันเธอพูดว่า“ ฉันมีวันหยุดพักผ่อนที่น่ารักในประเทศของคุณ” เธอพูดได้ดีและฉันก็ไม่ได้สังเกต แต่เพื่อนของฉันคนหนึ่งซึ่งเป็นชาวเนปาลครึ่งกล่าวว่า“ เอ้ - เธอเป็นคนแบ่งแยกเชื้อชาติ “ ประเทศของคุณคืออะไร”

ฉันไม่ได้ทำผิดกฎหมาย ฉันอาจเคยอาศัยอยู่ในประเทศอังกฤษเป็นเวลาหลายปี แต่ฉันไม่ใช่คนอังกฤษและฉันยอมรับได้ว่าผู้คนคิดว่าฉันมาจากประเทศอื่น อย่างไรก็ตามสำหรับเพื่อนของฉันที่เกิดและกินขนมปังในอังกฤษ แต่ดูแตกต่าง (เขาเป็นส่วนหนึ่งของเนปาล) การถูกบอกว่า "ประเทศของคุณ" เป็นเรื่องที่น่ารังเกียจ ประเทศของเขาคืออังกฤษและทำไมคนอื่นถึงคิดเช่นนั้น

คำที่เราใช้เปิดเผยเกี่ยวกับเรามากมายและวิธีที่เราดูบริบทของเรา เมื่อคุณพูดถึงคนที่“ ให้ความรู้” คุณจะถือว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งครูโดยอัตโนมัติ เมื่อคุณพูดถึง“ ประเทศของคุณ” คุณจะเข้าร่วมกับพวกเราเมื่อเทียบกับพวกเขา เราควรคำนึงถึงคำที่เลือกไว้เสมอ